Anti-Materie, #040

Het is niet vreemd dat in een land waar de facto ambtenaren (betaald met door arbeiders en boeren gegenereerde belastingopbrengsten) de dienst uitmaken en het beleid bepalen, gesteund door (met belastingopbrengsten gesubsidieerde en door genoemde ambtenaren geastroturfde) NGO's, het voortdurend verhogen van de belastingdruk (voor zowel burgers als bedrijven) en het opleggen van steeds meer regels, voorschriften, geboden en verboden, de ankerpunten van het overheidsbeleid zijn.

Bestuurders (ministers, wethouders) en politici (parlementariërs en gemeenteraadsleden) worden, een enkeling daargelaten, niet gehinderd door materiedeskundigheid en laten zich dus klakkeloos bij de hand nemen door die ambtenaren bij zowel het initiëren/implementeren/uitvoeren van beleid als bij het controleren van dat beleid.

Het partijkartel (lees: de traditionele bestuurderspartijen, aangevuld met groen-gekkies en lhbtiqwerty-gestoorden) is derhalve niets meer, maar ook niets minder dan een dekmantel, waarachter verscholen de ambtelijke macht kan doen en laten wat zij wil: belasting- en regeldruk opvoeren, burgers en bedrijven in een steeds verstikkender wurggreep beknellen, tot de dood er op volgt.

Dat wetende is het duidelijk waarom die Corona-Noodwet met spoed wordt ingevoerd, waarom gespaarde pensioentegoeden worden ontvreemd, waarom koken en stoken op gas wordt verboden, waarom bewegingsprofielen en uitgavenpatronen nauwgezet worden geanalyseerd, waarom immigratie van kanslozen wordt gesubsidieerd, waarom het boerenbedrijf moet verdwijnen, waarom de bevolking dag-in, dag-uit wordt geïndoctrineerd door de staatsomroep, waarom de jeugd wordt gehersenspoeld, waarom de burger dom wordt gehouden, bang wordt gemaakt.

De Nederlander moet onderdanig knielen en onvoorwaardelijk gehoorzamen aan het ambtelijk Marxisme.